дапаміна́ць

‘памятаць пра каго-небудзь, што-небудзь, нагадваць, згадваць пра каго-небудзь, што-небудзь (дапамінаць пра каго-небудзь, што-небудзь, дапамінаць аб кім-небудзь, чым-небудзь)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дапаміна́ю дапаміна́ем
2-я ас. дапаміна́еш дапаміна́еце
3-я ас. дапаміна́е дапаміна́юць
Прошлы час
м. дапаміна́ў дапаміна́лі
ж. дапаміна́ла
н. дапаміна́ла
Загадны лад
2-я ас. дапаміна́й дапаміна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дапаміна́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)