дапамо́жнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дапамо́жнік дапамо́жнікі
Р. дапамо́жніка дапамо́жнікаў
Д. дапамо́жніку дапамо́жнікам
В. дапамо́жнік дапамо́жнікі
Т. дапамо́жнікам дапамо́жнікамі
М. дапамо́жніку дапамо́жніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)