даправе́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
даправе́рка |
даправе́ркі |
| Р. |
даправе́ркі |
даправе́рак |
| Д. |
даправе́рцы |
даправе́ркам |
| В. |
даправе́рку |
даправе́ркі |
| Т. |
даправе́ркай даправе́ркаю |
даправе́ркамі |
| М. |
даправе́рцы |
даправе́рках |
Крыніцы:
piskunou2012.
даправе́рыць
‘скончыць правяраць, дадаткова праверыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
даправе́ру |
даправе́рым |
| 2-я ас. |
даправе́рыш |
даправе́рыце |
| 3-я ас. |
даправе́рыць |
даправе́раць |
| Прошлы час |
| м. |
даправе́рыў |
даправе́рылі |
| ж. |
даправе́рыла |
| н. |
даправе́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
даправе́р |
даправе́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
даправе́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дапра́віць
‘скончыць выпраўляць, рамантаваць што-небудзь; скончыць кіраваць чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дапра́ўлю |
дапра́вім |
| 2-я ас. |
дапра́віш |
дапра́віце |
| 3-я ас. |
дапра́віць |
дапра́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
дапра́віў |
дапра́вілі |
| ж. |
дапра́віла |
| н. |
дапра́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дапра́ў |
дапра́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дапра́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
даправяра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
даправяра́ецца |
даправяра́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
даправяра́ўся |
даправяра́ліся |
| ж. |
даправяра́лася |
| н. |
даправяра́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
даправяра́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
даправяра́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
даправяра́ецца |
даправяра́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
даправяра́ўся |
даправяра́ліся |
| ж. |
даправяра́лася |
| н. |
даправяра́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
даправяра́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
даправяра́ць
‘заканчваць правяраць, дадаткова правяраць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
даправяра́ю |
даправяра́ем |
| 2-я ас. |
даправяра́еш |
даправяра́еце |
| 3-я ас. |
даправяра́е |
даправяра́юць |
| Прошлы час |
| м. |
даправяра́ў |
даправяра́лі |
| ж. |
даправяра́ла |
| н. |
даправяра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
даправяра́й |
даправяра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
даправяра́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дапрадава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дапрадаю́ся |
дапрадаё́мся |
| 2-я ас. |
дапрадае́шся |
дапрадаяце́ся |
| 3-я ас. |
дапрадае́цца |
дапрадаю́цца |
| Прошлы час |
| м. |
дапрадава́ўся |
дапрадава́ліся |
| ж. |
дапрадава́лася |
| н. |
дапрадава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дапрадава́йся |
дапрадава́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дапрадаючы́ся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дапрадава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дапрадаю́ |
дапрадаё́м |
| 2-я ас. |
дапрадае́ш |
дапрадаяце́ |
| 3-я ас. |
дапрадае́ |
дапрадаю́ць |
| Прошлы час |
| м. |
дапрадава́ў |
дапрадава́лі |
| ж. |
дапрадава́ла |
| н. |
дапрадава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дапрадава́й |
дапрадава́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дапрадаючы́ |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дапрада́дзены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дапрада́дзены |
дапрада́дзеная |
дапрада́дзенае |
дапрада́дзеныя |
| Р. |
дапрада́дзенага |
дапрада́дзенай дапрада́дзенае |
дапрада́дзенага |
дапрада́дзеных |
| Д. |
дапрада́дзенаму |
дапрада́дзенай |
дапрада́дзенаму |
дапрада́дзеным |
| В. |
дапрада́дзены (неадуш.) дапрада́дзенага (адуш.) |
дапрада́дзеную |
дапрада́дзенае |
дапрада́дзеныя (неадуш.) дапрада́дзеных (адуш.) |
| Т. |
дапрада́дзеным |
дапрада́дзенай дапрада́дзенаю |
дапрада́дзеным |
дапрада́дзенымі |
| М. |
дапрада́дзеным |
дапрада́дзенай |
дапрада́дзеным |
дапрада́дзеных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дапрада́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дапрада́дзены |
дапрада́дзеная |
дапрада́дзенае |
дапрада́дзеныя |
| Р. |
дапрада́дзенага |
дапрада́дзенай дапрада́дзенае |
дапрада́дзенага |
дапрада́дзеных |
| Д. |
дапрада́дзенаму |
дапрада́дзенай |
дапрада́дзенаму |
дапрада́дзеным |
| В. |
дапрада́дзены (неадуш.) дапрада́дзенага (адуш.) |
дапрада́дзеную |
дапрада́дзенае |
дапрада́дзеныя (неадуш.) дапрада́дзеных (адуш.) |
| Т. |
дапрада́дзеным |
дапрада́дзенай дапрада́дзенаю |
дапрада́дзеным |
дапрада́дзенымі |
| М. |
дапрада́дзеным |
дапрада́дзенай |
дапрада́дзеным |
дапрада́дзеных |
Кароткая форма: дапрада́дзена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.