даправяра́ць

‘заканчваць правяраць, дадаткова правяраць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даправяра́ю даправяра́ем
2-я ас. даправяра́еш даправяра́еце
3-я ас. даправяра́е даправяра́юць
Прошлы час
м. даправяра́ў даправяра́лі
ж. даправяра́ла
н. даправяра́ла
Загадны лад
2-я ас. даправяра́й даправяра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даправяра́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)