даправе́рыць

‘скончыць правяраць, дадаткова праверыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даправе́ру даправе́рым
2-я ас. даправе́рыш даправе́рыце
3-я ас. даправе́рыць даправе́раць
Прошлы час
м. даправе́рыў даправе́рылі
ж. даправе́рыла
н. даправе́рыла
Загадны лад
2-я ас. даправе́р даправе́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час даправе́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)