задзі́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
задзі́ўлены |
задзі́ўленая |
задзі́ўленае |
задзі́ўленыя |
| Р. |
задзі́ўленага |
задзі́ўленай задзі́ўленае |
задзі́ўленага |
задзі́ўленых |
| Д. |
задзі́ўленаму |
задзі́ўленай |
задзі́ўленаму |
задзі́ўленым |
| В. |
задзі́ўлены (неадуш.) задзі́ўленага (адуш.) |
задзі́ўленую |
задзі́ўленае |
задзі́ўленыя (неадуш.) задзі́ўленых (адуш.) |
| Т. |
задзі́ўленым |
задзі́ўленай задзі́ўленаю |
задзі́ўленым |
задзі́ўленымі |
| М. |
задзі́ўленым |
задзі́ўленай |
задзі́ўленым |
задзі́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзіўлё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
задзіўлё́ны |
задзіўлё́ная |
задзіўлё́нае |
задзіўлё́ныя |
| Р. |
задзіўлё́нага |
задзіўлё́най задзіўлё́нае |
задзіўлё́нага |
задзіўлё́ных |
| Д. |
задзіўлё́наму |
задзіўлё́най |
задзіўлё́наму |
задзіўлё́ным |
| В. |
задзіўлё́ны (неадуш.) задзіўлё́нага (адуш.) |
задзіўлё́ную |
задзіўлё́нае |
задзіўлё́ныя (неадуш.) задзіўлё́ных (адуш.) |
| Т. |
задзіўлё́ным |
задзіўлё́най задзіўлё́наю |
задзіўлё́ным |
задзіўлё́нымі |
| М. |
задзіўлё́ным |
задзіўлё́най |
задзіўлё́ным |
задзіўлё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзіўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзіўля́юся |
задзіўля́емся |
| 2-я ас. |
задзіўля́ешся |
задзіўля́ецеся |
| 3-я ас. |
задзіўля́ецца |
задзіўля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
задзіўля́ўся |
задзіўля́ліся |
| ж. |
задзіўля́лася |
| н. |
задзіўля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задзіўля́йся |
задзіўля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
задзіўля́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзіўля́ць
‘здзіўляць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзіўля́ю |
задзіўля́ем |
| 2-я ас. |
задзіўля́еш |
задзіўля́еце |
| 3-я ас. |
задзіўля́е |
задзіўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
задзіўля́ў |
задзіўля́лі |
| ж. |
задзіўля́ла |
| н. |
задзіўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задзіўля́й |
задзіўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
задзіўля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзічы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзічу́ся |
задзічы́мся |
| 2-я ас. |
задзічы́шся |
задзічыце́ся |
| 3-я ас. |
задзічы́цца |
задзіча́цца |
| Прошлы час |
| м. |
задзічы́ўся |
задзічы́ліся |
| ж. |
задзічы́лася |
| н. |
задзічы́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задзічы́ся |
задзічы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
задзічы́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзічы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзічу́ся |
задзі́чымся |
| 2-я ас. |
задзі́чышся |
задзі́чыцеся |
| 3-я ас. |
задзі́чыцца |
задзі́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
задзічы́ўся |
задзічы́ліся |
| ж. |
задзічы́лася |
| н. |
задзічы́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задзічы́ся |
задзічы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
задзічы́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзічэ́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
задзічэ́ласць |
| Р. |
задзічэ́ласці |
| Д. |
задзічэ́ласці |
| В. |
задзічэ́ласць |
| Т. |
задзічэ́ласцю |
| М. |
задзічэ́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзічэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзічэ́ю |
задзічэ́ем |
| 2-я ас. |
задзічэ́еш |
задзічэ́еце |
| 3-я ас. |
задзічэ́е |
задзічэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
задзічэ́ў |
задзічэ́лі |
| ж. |
задзічэ́ла |
| н. |
задзічэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задзічэ́й |
задзічэ́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
задзічэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.