задзіўлё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| задзіўлё́ны | задзіўлё́ная | задзіўлё́нае | задзіўлё́ныя | |
| задзіўлё́нага | задзіўлё́най задзіўлё́нае |
задзіўлё́нага | задзіўлё́ных | |
| задзіўлё́наму | задзіўлё́най | задзіўлё́наму | задзіўлё́ным | |
| задзіўлё́ны ( задзіўлё́нага ( |
задзіўлё́ную | задзіўлё́нае | задзіўлё́ныя ( задзіўлё́ных ( |
|
| задзіўлё́ным | задзіўлё́най задзіўлё́наю |
задзіўлё́ным | задзіўлё́нымі | |
| задзіўлё́ным | задзіўлё́най | задзіўлё́ным | задзіўлё́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)