задзіўля́ць

‘здзіўляць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. задзіўля́ю задзіўля́ем
2-я ас. задзіўля́еш задзіўля́еце
3-я ас. задзіўля́е задзіўля́юць
Прошлы час
м. задзіўля́ў задзіўля́лі
ж. задзіўля́ла
н. задзіўля́ла
Загадны лад
2-я ас. задзіўля́й задзіўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час задзіўля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)