дако́рмлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дако́рмлены |
дако́рмленая |
дако́рмленае |
дако́рмленыя |
Р. |
дако́рмленага |
дако́рмленай дако́рмленае |
дако́рмленага |
дако́рмленых |
Д. |
дако́рмленаму |
дако́рмленай |
дако́рмленаму |
дако́рмленым |
В. |
дако́рмлены (неадуш.) дако́рмленага (адуш.) |
дако́рмленую |
дако́рмленае |
дако́рмленыя (неадуш.) дако́рмленых (адуш.) |
Т. |
дако́рмленым |
дако́рмленай дако́рмленаю |
дако́рмленым |
дако́рмленымі |
М. |
дако́рмленым |
дако́рмленай |
дако́рмленым |
дако́рмленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дако́рмлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дако́рмлены |
дако́рмленая |
дако́рмленае |
дако́рмленыя |
Р. |
дако́рмленага |
дако́рмленай дако́рмленае |
дако́рмленага |
дако́рмленых |
Д. |
дако́рмленаму |
дако́рмленай |
дако́рмленаму |
дако́рмленым |
В. |
дако́рмлены (неадуш.) дако́рмленага (адуш.) |
дако́рмленую |
дако́рмленае |
дако́рмленыя (неадуш.) дако́рмленых (адуш.) |
Т. |
дако́рмленым |
дако́рмленай дако́рмленаю |
дако́рмленым |
дако́рмленымі |
М. |
дако́рмленым |
дако́рмленай |
дако́рмленым |
дако́рмленых |
Кароткая форма: дако́рмлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дако́рмліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дако́рмліванне |
Р. |
дако́рмлівання |
Д. |
дако́рмліванню |
В. |
дако́рмліванне |
Т. |
дако́рмліваннем |
М. |
дако́рмліванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дако́рмлівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дако́рмліваецца |
дако́рмліваюцца |
Прошлы час |
м. |
дако́рмліваўся |
дако́рмліваліся |
ж. |
дако́рмлівалася |
н. |
дако́рмлівалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дако́рмліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дако́рмліваю |
дако́рмліваем |
2-я ас. |
дако́рмліваеш |
дако́рмліваеце |
3-я ас. |
дако́рмлівае |
дако́рмліваюць |
Прошлы час |
м. |
дако́рмліваў |
дако́рмлівалі |
ж. |
дако́рмлівала |
н. |
дако́рмлівала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дако́рмлівай |
дако́рмлівайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дако́рмліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дако́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дако́рна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дако́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дако́рнасць |
Р. |
дако́рнасці |
Д. |
дако́рнасці |
В. |
дако́рнасць |
Т. |
дако́рнасцю |
М. |
дако́рнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дако́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дако́рнік |
дако́рнікі |
Р. |
дако́рніка |
дако́рнікаў |
Д. |
дако́рніку |
дако́рнікам |
В. |
дако́рніка |
дако́рнікаў |
Т. |
дако́рнікам |
дако́рнікамі |
М. |
дако́рніку |
дако́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дако́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дако́рніца |
дако́рніцы |
Р. |
дако́рніцы |
дако́рніц |
Д. |
дако́рніцы |
дако́рніцам |
В. |
дако́рніцу |
дако́рніц |
Т. |
дако́рніцай дако́рніцаю |
дако́рніцамі |
М. |
дако́рніцы |
дако́рніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дако́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дако́рны |
дако́рная |
дако́рнае |
дако́рныя |
Р. |
дако́рнага |
дако́рнай дако́рнае |
дако́рнага |
дако́рных |
Д. |
дако́рнаму |
дако́рнай |
дако́рнаму |
дако́рным |
В. |
дако́рны (неадуш.) дако́рнага (адуш.) |
дако́рную |
дако́рнае |
дако́рныя (неадуш.) дако́рных (адуш.) |
Т. |
дако́рным |
дако́рнай дако́рнаю |
дако́рным |
дако́рнымі |
М. |
дако́рным |
дако́рнай |
дако́рным |
дако́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.