дако́рніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дако́рніца дако́рніцы
Р. дако́рніцы дако́рніц
Д. дако́рніцы дако́рніцам
В. дако́рніцу дако́рніц
Т. дако́рніцай
дако́рніцаю		 дако́рніцамі
М. дако́рніцы дако́рніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)