дако́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дако́рніца | дако́рніцы | |
| дако́рніцы | дако́рніц | |
| дако́рніцы | дако́рніцам | |
| дако́рніцу | дако́рніц | |
| дако́рніцай дако́рніцаю |
дако́рніцамі | |
| дако́рніцы | дако́рніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)