дако́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дако́рнік дако́рнікі
Р. дако́рніка дако́рнікаў
Д. дако́рніку дако́рнікам
В. дако́рніка дако́рнікаў
Т. дако́рнікам дако́рнікамі
М. дако́рніку дако́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)