дако́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дако́рнік | дако́рнікі | |
| дако́рніка | дако́рнікаў | |
| дако́рніку | дако́рнікам | |
| дако́рніка | дако́рнікаў | |
| дако́рнікам | дако́рнікамі | |
| дако́рніку | дако́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)