Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дако́нчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дако́нчу дако́нчым
2-я ас. дако́нчыш дако́нчыце
3-я ас. дако́нчыць дако́нчаць
Прошлы час
м. дако́нчыў дако́нчылі
ж. дако́нчыла
н. дако́нчыла
Загадны лад
2-я ас. дако́нчы дако́нчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час дако́нчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дако́пванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дако́пванне
Р. дако́пвання
Д. дако́пванню
В. дако́пванне
Т. дако́пваннем
М. дако́пванні

Крыніцы: piskunou2012.

дако́пвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дако́пваюся дако́пваемся
2-я ас. дако́пваешся дако́пваецеся
3-я ас. дако́пваецца дако́пваюцца
Прошлы час
м. дако́пваўся дако́пваліся
ж. дако́пвалася
н. дако́пвалася
Загадны лад
2-я ас. дако́пвайся дако́пвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час дако́пваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дако́пваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дако́пваю дако́пваем
2-я ас. дако́пваеш дако́пваеце
3-я ас. дако́пвае дако́пваюць
Прошлы час
м. дако́пваў дако́пвалі
ж. дако́пвала
н. дако́пвала
Загадны лад
2-я ас. дако́пвай дако́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дако́пваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дако́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дако́пка дако́пкі
Р. дако́пкі дако́пак
Д. дако́пцы дако́пкам
В. дако́пку дако́пкі
Т. дако́пкай
дако́пкаю		 дако́пкамі
М. дако́пцы дако́пках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

дако́пкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. дако́пкі
Р. дако́пак
Д. дако́пкам
В. дако́пкі
Т. дако́пкамі
М. дако́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дако́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дако́р дако́ры
Р. дако́ру дако́раў
Д. дако́ру дако́рам
В. дако́р дако́ры
Т. дако́рам дако́рамі
М. дако́ры дако́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дако́рліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дако́рліва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дако́рлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дако́рлівасць
Р. дако́рлівасці
Д. дако́рлівасці
В. дако́рлівасць
Т. дако́рлівасцю
М. дако́рлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дако́рлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дако́рлівы дако́рлівая дако́рлівае дако́рлівыя
Р. дако́рлівага дако́рлівай
дако́рлівае		 дако́рлівага дако́рлівых
Д. дако́рліваму дако́рлівай дако́рліваму дако́рлівым
В. дако́рлівы (неадуш.)
дако́рлівага (адуш.)		 дако́рлівую дако́рлівае дако́рлівыя (неадуш.)
дако́рлівых (адуш.)
Т. дако́рлівым дако́рлівай
дако́рліваю		 дако́рлівым дако́рлівымі
М. дако́рлівым дако́рлівай дако́рлівым дако́рлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.