дако́нчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дако́нчу дако́нчым
2-я ас. дако́нчыш дако́нчыце
3-я ас. дако́нчыць дако́нчаць
Прошлы час
м. дако́нчыў дако́нчылі
ж. дако́нчыла
н. дако́нчыла
Загадны лад
2-я ас. дако́нчы дако́нчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час дако́нчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)