дако́пка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дако́пка | дако́пкі | |
| дако́пкі | дако́пак | |
| дако́пцы | дако́пкам | |
| дако́пку | дако́пкі | |
| дако́пкай дако́пкаю |
дако́пкамі | |
| дако́пцы | дако́пках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)