утаймава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утайму́юся |
утайму́емся |
2-я ас. |
утайму́ешся |
утайму́ецеся |
3-я ас. |
утайму́ецца |
утайму́юцца |
Прошлы час |
м. |
утаймава́ўся |
утаймава́ліся |
ж. |
утаймава́лася |
н. |
утаймава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
утайму́йся |
утайму́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утаймава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утаймава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утайму́ю |
утайму́ем |
2-я ас. |
утайму́еш |
утайму́еце |
3-я ас. |
утайму́е |
утайму́юць |
Прошлы час |
м. |
утаймава́ў |
утаймава́лі |
ж. |
утаймава́ла |
н. |
утаймава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утайму́й |
утайму́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утаймава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утаймо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
утаймо́ваны |
утаймо́ваная |
утаймо́ванае |
утаймо́ваныя |
Р. |
утаймо́ванага |
утаймо́ванай |
утаймо́ванага |
утаймо́ваных |
Д. |
утаймо́ванаму |
утаймо́ванай |
утаймо́ванаму |
утаймо́ваным |
В. |
утаймо́ваны утаймо́ванага |
утаймо́ваную |
утаймо́ванае |
утаймо́ваныя утаймо́ваных |
Т. |
утаймо́ваным |
утаймо́ванай утаймо́ванаю |
утаймо́ваным |
утаймо́ванымі |
М. |
утаймо́ваным |
утаймо́ванай |
утаймо́ваным |
утаймо́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
утаймо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
утаймо́ваны |
утаймо́ваная |
утаймо́ванае |
утаймо́ваныя |
Р. |
утаймо́ванага |
утаймо́ванай |
утаймо́ванага |
утаймо́ваных |
Д. |
утаймо́ванаму |
утаймо́ванай |
утаймо́ванаму |
утаймо́ваным |
В. |
утаймо́ваны утаймо́ванага |
утаймо́ваную |
утаймо́ванае |
утаймо́ваныя утаймо́ваных |
Т. |
утаймо́ваным |
утаймо́ванай утаймо́ванаю |
утаймо́ваным |
утаймо́ванымі |
М. |
утаймо́ваным |
утаймо́ванай |
утаймо́ваным |
утаймо́ваных |
Кароткая форма: утаймо́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
утаймо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
утаймо́ўванне |
Р. |
утаймо́ўвання |
Д. |
утаймо́ўванню |
В. |
утаймо́ўванне |
Т. |
утаймо́ўваннем |
М. |
утаймо́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утаймо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утаймо́ўваюся |
утаймо́ўваемся |
2-я ас. |
утаймо́ўваешся |
утаймо́ўваецеся |
3-я ас. |
утаймо́ўваецца |
утаймо́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
утаймо́ўваўся |
утаймо́ўваліся |
ж. |
утаймо́ўвалася |
н. |
утаймо́ўвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
утаймо́ўвайся |
утаймо́ўвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
утаймо́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утаймо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утаймо́ўваю |
утаймо́ўваем |
2-я ас. |
утаймо́ўваеш |
утаймо́ўваеце |
3-я ас. |
утаймо́ўвае |
утаймо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
утаймо́ўваў |
утаймо́ўвалі |
ж. |
утаймо́ўвала |
н. |
утаймо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
утаймо́ўвай |
утаймо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
утаймо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уталентава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уталентава́ны |
уталентава́ная |
уталентава́нае |
уталентава́ныя |
Р. |
уталентава́нага |
уталентава́най уталентава́нае |
уталентава́нага |
уталентава́ных |
Д. |
уталентава́наму |
уталентава́най |
уталентава́наму |
уталентава́ным |
В. |
уталентава́ны (неадуш.) уталентава́нага (адуш.) |
уталентава́ную |
уталентава́нае |
уталентава́ныя (неадуш.) уталентава́ных (адуш.) |
Т. |
уталентава́ным |
уталентава́най уталентава́наю |
уталентава́ным |
уталентава́нымі |
М. |
уталентава́ным |
уталентава́най |
уталентава́ным |
уталентава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
уталкава́ць
‘уталкаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уталку́ю |
уталку́ем |
2-я ас. |
уталку́еш |
уталку́еце |
3-я ас. |
уталку́е |
уталку́юць |
Прошлы час |
м. |
уталкава́ў |
уталкава́лі |
ж. |
уталкава́ла |
н. |
уталкава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уталку́й |
уталку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уталкава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.