утаймо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
утаймо́ваны | утаймо́ваная | утаймо́ванае | утаймо́ваныя | |
утаймо́ванага | утаймо́ванай | утаймо́ванага | утаймо́ваных | |
утаймо́ванаму | утаймо́ванай | утаймо́ванаму | утаймо́ваным | |
утаймо́ваны утаймо́ванага |
утаймо́ваную | утаймо́ванае | утаймо́ваныя утаймо́ваных |
|
утаймо́ваным | утаймо́ванай утаймо́ванаю |
утаймо́ваным | утаймо́ванымі | |
утаймо́ваным | утаймо́ванай | утаймо́ваным | утаймо́ваных |
Кароткая форма: утаймо́вана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)