уталкава́ць
‘уталкаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уталку́ю | уталку́ем | |
| уталку́еш | уталку́еце | |
| уталку́е | уталку́юць | |
| Прошлы час | ||
| уталкава́ў | уталкава́лі | |
| уталкава́ла | ||
| уталкава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| уталку́й | уталку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уталкава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)