утаймава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
утайму́юся |
утайму́емся |
| 2-я ас. |
утайму́ешся |
утайму́ецеся |
| 3-я ас. |
утайму́ецца |
утайму́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
утаймава́ўся |
утаймава́ліся |
| ж. |
утаймава́лася |
| н. |
утаймава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
утайму́йся |
утайму́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
утаймава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утаймава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
утайму́ю |
утайму́ем |
| 2-я ас. |
утайму́еш |
утайму́еце |
| 3-я ас. |
утайму́е |
утайму́юць |
| Прошлы час |
| м. |
утаймава́ў |
утаймава́лі |
| ж. |
утаймава́ла |
| н. |
утаймава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
утайму́й |
утайму́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
утаймава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утаймо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
утаймо́ваны |
утаймо́ваная |
утаймо́ванае |
утаймо́ваныя |
| Р. |
утаймо́ванага |
утаймо́ванай |
утаймо́ванага |
утаймо́ваных |
| Д. |
утаймо́ванаму |
утаймо́ванай |
утаймо́ванаму |
утаймо́ваным |
| В. |
утаймо́ваны утаймо́ванага |
утаймо́ваную |
утаймо́ванае |
утаймо́ваныя утаймо́ваных |
| Т. |
утаймо́ваным |
утаймо́ванай утаймо́ванаю |
утаймо́ваным |
утаймо́ванымі |
| М. |
утаймо́ваным |
утаймо́ванай |
утаймо́ваным |
утаймо́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
утаймо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
утаймо́ваны |
утаймо́ваная |
утаймо́ванае |
утаймо́ваныя |
| Р. |
утаймо́ванага |
утаймо́ванай |
утаймо́ванага |
утаймо́ваных |
| Д. |
утаймо́ванаму |
утаймо́ванай |
утаймо́ванаму |
утаймо́ваным |
| В. |
утаймо́ваны утаймо́ванага |
утаймо́ваную |
утаймо́ванае |
утаймо́ваныя утаймо́ваных |
| Т. |
утаймо́ваным |
утаймо́ванай утаймо́ванаю |
утаймо́ваным |
утаймо́ванымі |
| М. |
утаймо́ваным |
утаймо́ванай |
утаймо́ваным |
утаймо́ваных |
Кароткая форма: утаймо́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
утаймо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
утаймо́ўванне |
| Р. |
утаймо́ўвання |
| Д. |
утаймо́ўванню |
| В. |
утаймо́ўванне |
| Т. |
утаймо́ўваннем |
| М. |
утаймо́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утаймо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
утаймо́ўваюся |
утаймо́ўваемся |
| 2-я ас. |
утаймо́ўваешся |
утаймо́ўваецеся |
| 3-я ас. |
утаймо́ўваецца |
утаймо́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
утаймо́ўваўся |
утаймо́ўваліся |
| ж. |
утаймо́ўвалася |
| н. |
утаймо́ўвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
утаймо́ўвайся |
утаймо́ўвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
утаймо́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утаймо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
утаймо́ўваю |
утаймо́ўваем |
| 2-я ас. |
утаймо́ўваеш |
утаймо́ўваеце |
| 3-я ас. |
утаймо́ўвае |
утаймо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
утаймо́ўваў |
утаймо́ўвалі |
| ж. |
утаймо́ўвала |
| н. |
утаймо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
утаймо́ўвай |
утаймо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
утаймо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уталентава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уталентава́ны |
уталентава́ная |
уталентава́нае |
уталентава́ныя |
| Р. |
уталентава́нага |
уталентава́най уталентава́нае |
уталентава́нага |
уталентава́ных |
| Д. |
уталентава́наму |
уталентава́най |
уталентава́наму |
уталентава́ным |
| В. |
уталентава́ны (неадуш.) уталентава́нага (адуш.) |
уталентава́ную |
уталентава́нае |
уталентава́ныя (неадуш.) уталентава́ных (адуш.) |
| Т. |
уталентава́ным |
уталентава́най уталентава́наю |
уталентава́ным |
уталентава́нымі |
| М. |
уталентава́ным |
уталентава́най |
уталентава́ным |
уталентава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
уталкава́ць
‘уталкаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уталку́ю |
уталку́ем |
| 2-я ас. |
уталку́еш |
уталку́еце |
| 3-я ас. |
уталку́е |
уталку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
уталкава́ў |
уталкава́лі |
| ж. |
уталкава́ла |
| н. |
уталкава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уталку́й |
уталку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уталкава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.