умілажа́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
умілажа́лены |
умілажа́леная |
умілажа́ленае |
умілажа́леныя |
| Р. |
умілажа́ленага |
умілажа́ленай умілажа́ленае |
умілажа́ленага |
умілажа́леных |
| Д. |
умілажа́ленаму |
умілажа́ленай |
умілажа́ленаму |
умілажа́леным |
| В. |
умілажа́лены (неадуш.) умілажа́ленага (адуш.) |
умілажа́леную |
умілажа́ленае |
умілажа́леныя (неадуш.) умілажа́леных (адуш.) |
| Т. |
умілажа́леным |
умілажа́ленай умілажа́ленаю |
умілажа́леным |
умілажа́ленымі |
| М. |
умілажа́леным |
умілажа́ленай |
умілажа́леным |
умілажа́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
умілажа́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умілажа́люся |
умілажа́лімся |
| 2-я ас. |
умілажа́лішся |
умілажа́ліцеся |
| 3-я ас. |
умілажа́ліцца |
умілажа́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
умілажа́ліўся |
умілажа́ліліся |
| ж. |
умілажа́лілася |
| н. |
умілажа́лілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
умілажа́лься |
умілажа́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
умілажа́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
умілажа́ліць
‘уласкавіць, улагодзіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умілажа́лю |
умілажа́лім |
| 2-я ас. |
умілажа́ліш |
умілажа́ліце |
| 3-я ас. |
умілажа́ліць |
умілажа́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
умілажа́ліў |
умілажа́лілі |
| ж. |
умілажа́ліла |
| н. |
умілажа́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
умілажа́ль |
умілажа́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
умілажа́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
умі́ласцівіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умі́ласціўлюся |
умі́ласцівімся |
| 2-я ас. |
умі́ласцівішся |
умі́ласцівіцеся |
| 3-я ас. |
умі́ласцівіцца |
умі́ласцівяцца |
| Прошлы час |
| м. |
умі́ласцівіўся |
умі́ласцівіліся |
| ж. |
умі́ласцівілася |
| н. |
умі́ласцівілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
умі́ласцівіся |
умі́ласцівіцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
умі́ласцівіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
умі́ласцівіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умі́ласціўлю |
умі́ласцівім |
| 2-я ас. |
умі́ласцівіш |
умі́ласцівіце |
| 3-я ас. |
умі́ласцівіць |
умі́ласцівяць |
| Прошлы час |
| м. |
умі́ласцівіў |
умі́ласцівілі |
| ж. |
умі́ласцівіла |
| н. |
умі́ласцівіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
умі́ласціві |
умі́ласцівіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
умі́ласцівіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уміласціўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уміласціўле́нне |
| Р. |
уміласціўле́ння |
| Д. |
уміласціўле́нню |
| В. |
уміласціўле́нне |
| Т. |
уміласціўле́ннем |
| М. |
уміласціўле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
умі́ласціўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
умі́ласціўлены |
умі́ласціўленая |
умі́ласціўленае |
умі́ласціўленыя |
| Р. |
умі́ласціўленага |
умі́ласціўленай умі́ласціўленае |
умі́ласціўленага |
умі́ласціўленых |
| Д. |
умі́ласціўленаму |
умі́ласціўленай |
умі́ласціўленаму |
умі́ласціўленым |
| В. |
умі́ласціўлены (неадуш.) умі́ласціўленага (адуш.) |
умі́ласціўленую |
умі́ласціўленае |
умі́ласціўленыя (неадуш.) умі́ласціўленых (адуш.) |
| Т. |
умі́ласціўленым |
умі́ласціўленай умі́ласціўленаю |
умі́ласціўленым |
умі́ласціўленымі |
| М. |
умі́ласціўленым |
умі́ласціўленай |
умі́ласціўленым |
умі́ласціўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
умі́ласціўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
умі́ласціўлены |
умі́ласціўленая |
умі́ласціўленае |
умі́ласціўленыя |
| Р. |
умі́ласціўленага |
умі́ласціўленай умі́ласціўленае |
умі́ласціўленага |
умі́ласціўленых |
| Д. |
умі́ласціўленаму |
умі́ласціўленай |
умі́ласціўленаму |
умі́ласціўленым |
| В. |
умі́ласціўлены (неадуш.) умі́ласціўленага (адуш.) |
умі́ласціўленую |
умі́ласціўленае |
умі́ласціўленыя (неадуш.) умі́ласціўленых (адуш.) |
| Т. |
умі́ласціўленым |
умі́ласціўленай умі́ласціўленаю |
умі́ласціўленым |
умі́ласціўленымі |
| М. |
умі́ласціўленым |
умі́ласціўленай |
умі́ласціўленым |
умі́ласціўленых |
Кароткая форма: умі́ласціўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
умі́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| умі́льна |
умі́льней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.