Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

умілажа́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умілажа́лены умілажа́леная умілажа́ленае умілажа́леныя
Р. умілажа́ленага умілажа́ленай
умілажа́ленае
умілажа́ленага умілажа́леных
Д. умілажа́ленаму умілажа́ленай умілажа́ленаму умілажа́леным
В. умілажа́лены (неадуш.)
умілажа́ленага (адуш.)
умілажа́леную умілажа́ленае умілажа́леныя (неадуш.)
умілажа́леных (адуш.)
Т. умілажа́леным умілажа́ленай
умілажа́ленаю
умілажа́леным умілажа́ленымі
М. умілажа́леным умілажа́ленай умілажа́леным умілажа́леных

Крыніцы: piskunou2012.

умілажа́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умілажа́лены умілажа́леная умілажа́ленае умілажа́леныя
Р. умілажа́ленага умілажа́ленай
умілажа́ленае
умілажа́ленага умілажа́леных
Д. умілажа́ленаму умілажа́ленай умілажа́ленаму умілажа́леным
В. умілажа́лены (неадуш.)
умілажа́ленага (адуш.)
умілажа́леную умілажа́ленае умілажа́леныя (неадуш.)
умілажа́леных (адуш.)
Т. умілажа́леным умілажа́ленай
умілажа́ленаю
умілажа́леным умілажа́ленымі
М. умілажа́леным умілажа́ленай умілажа́леным умілажа́леных

Крыніцы: piskunou2012.

умілажа́ліцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умілажа́люся умілажа́лімся
2-я ас. умілажа́лішся умілажа́ліцеся
3-я ас. умілажа́ліцца умілажа́ляцца
Прошлы час
м. умілажа́ліўся умілажа́ліліся
ж. умілажа́лілася
н. умілажа́лілася
Загадны лад
2-я ас. умілажа́лься умілажа́льцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час умілажа́ліўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

умілажа́ліць

‘уласкавіць, улагодзіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умілажа́лю умілажа́лім
2-я ас. умілажа́ліш умілажа́ліце
3-я ас. умілажа́ліць умілажа́ляць
Прошлы час
м. умілажа́ліў умілажа́лілі
ж. умілажа́ліла
н. умілажа́ліла
Загадны лад
2-я ас. умілажа́ль умілажа́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час умілажа́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

умі́ласцівіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умі́ласціўлюся умі́ласцівімся
2-я ас. умі́ласцівішся умі́ласцівіцеся
3-я ас. умі́ласцівіцца умі́ласцівяцца
Прошлы час
м. умі́ласцівіўся умі́ласцівіліся
ж. умі́ласцівілася
н. умі́ласцівілася
Загадны лад
2-я ас. умі́ласцівіся умі́ласцівіцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час умі́ласцівіўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

умі́ласцівіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умі́ласціўлю умі́ласцівім
2-я ас. умі́ласцівіш умі́ласцівіце
3-я ас. умі́ласцівіць умі́ласцівяць
Прошлы час
м. умі́ласцівіў умі́ласцівілі
ж. умі́ласцівіла
н. умі́ласцівіла
Загадны лад
2-я ас. умі́ласціві умі́ласцівіце
Дзеепрыслоўе
прош. час умі́ласцівіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уміласціўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уміласціўле́нне
Р. уміласціўле́ння
Д. уміласціўле́нню
В. уміласціўле́нне
Т. уміласціўле́ннем
М. уміласціўле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

умі́ласціўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умі́ласціўлены умі́ласціўленая умі́ласціўленае умі́ласціўленыя
Р. умі́ласціўленага умі́ласціўленай
умі́ласціўленае
умі́ласціўленага умі́ласціўленых
Д. умі́ласціўленаму умі́ласціўленай умі́ласціўленаму умі́ласціўленым
В. умі́ласціўлены (неадуш.)
умі́ласціўленага (адуш.)
умі́ласціўленую умі́ласціўленае умі́ласціўленыя (неадуш.)
умі́ласціўленых (адуш.)
Т. умі́ласціўленым умі́ласціўленай
умі́ласціўленаю
умі́ласціўленым умі́ласціўленымі
М. умі́ласціўленым умі́ласціўленай умі́ласціўленым умі́ласціўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

умі́ласціўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умі́ласціўлены умі́ласціўленая умі́ласціўленае умі́ласціўленыя
Р. умі́ласціўленага умі́ласціўленай
умі́ласціўленае
умі́ласціўленага умі́ласціўленых
Д. умі́ласціўленаму умі́ласціўленай умі́ласціўленаму умі́ласціўленым
В. умі́ласціўлены (неадуш.)
умі́ласціўленага (адуш.)
умі́ласціўленую умі́ласціўленае умі́ласціўленыя (неадуш.)
умі́ласціўленых (адуш.)
Т. умі́ласціўленым умі́ласціўленай
умі́ласціўленаю
умі́ласціўленым умі́ласціўленымі
М. умі́ласціўленым умі́ласціўленай умі́ласціўленым умі́ласціўленых

Кароткая форма: умі́ласціўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

умі́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
умі́льна умі́льней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.