умі́ласцівіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умі́ласціўлю умі́ласцівім
2-я ас. умі́ласцівіш умі́ласцівіце
3-я ас. умі́ласцівіць умі́ласцівяць
Прошлы час
м. умі́ласцівіў умі́ласцівілі
ж. умі́ласцівіла
н. умі́ласцівіла
Загадны лад
2-я ас. умі́ласціві умі́ласцівіце
Дзеепрыслоўе
прош. час умі́ласцівіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)