умі́ласціўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умі́ласціўлены умі́ласціўленая умі́ласціўленае умі́ласціўленыя
Р. умі́ласціўленага умі́ласціўленай
умі́ласціўленае		 умі́ласціўленага умі́ласціўленых
Д. умі́ласціўленаму умі́ласціўленай умі́ласціўленаму умі́ласціўленым
В. умі́ласціўлены (неадуш.)
умі́ласціўленага (адуш.)		 умі́ласціўленую умі́ласціўленае умі́ласціўленыя (неадуш.)
умі́ласціўленых (адуш.)
Т. умі́ласціўленым умі́ласціўленай
умі́ласціўленаю		 умі́ласціўленым умі́ласціўленымі
М. умі́ласціўленым умі́ласціўленай умі́ласціўленым умі́ласціўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)