удава́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
удава́ннік |
удава́ннікі |
Р. |
удава́нніка |
удава́ннікаў |
Д. |
удава́нніку |
удава́ннікам |
В. |
удава́нніка |
удава́ннікаў |
Т. |
удава́ннікам |
удава́ннікамі |
М. |
удава́нніку |
удава́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
удава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
удава́ны |
удава́ная |
удава́нае |
удава́ныя |
Р. |
удава́нага |
удава́най удава́нае |
удава́нага |
удава́ных |
Д. |
удава́наму |
удава́най |
удава́наму |
удава́ным |
В. |
удава́ны (неадуш.) удава́нага (адуш.) |
удава́ную |
удава́нае |
удава́ныя (неадуш.) удава́ных (адуш.) |
Т. |
удава́ным |
удава́най удава́наю |
удава́ным |
удава́нымі |
М. |
удава́ным |
удава́най |
удава́ным |
удава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
удава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
удава́ны |
удава́ная |
удава́нае |
удава́ныя |
Р. |
удава́нага |
удава́най удава́нае |
удава́нага |
удава́ных |
Д. |
удава́наму |
удава́най |
удава́наму |
удава́ным |
В. |
удава́ны (неадуш.) удава́нага (адуш.) |
удава́ную |
удава́нае |
удава́ныя (неадуш.) удава́ных (адуш.) |
Т. |
удава́ным |
удава́най удава́наю |
удава́ным |
удава́нымі |
М. |
удава́ным |
удава́най |
удава́ным |
удава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
удава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удаю́ся |
удаё́мся |
2-я ас. |
удае́шся |
удаяце́ся |
3-я ас. |
удае́цца |
удаю́цца |
Прошлы час |
м. |
удава́ўся |
удава́ліся |
ж. |
удава́лася |
н. |
удава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
удава́йся |
удава́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
удаючы́ся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удаю́ |
удаё́м |
2-я ас. |
удае́ш |
удаяце́ |
3-я ас. |
удае́ |
удаю́ць |
Прошлы час |
м. |
удава́ў |
удава́лі |
ж. |
удава́ла |
н. |
удава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
удава́й |
удава́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
удаючы́ |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удаве́ц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
удаве́ц |
удаўцы́ |
Р. |
удаўца́ |
удаўцо́ў |
Д. |
удаўцу́ |
удаўца́м |
В. |
удаўца́ |
удаўцо́ў |
Т. |
удаўцо́м |
удаўца́мі |
М. |
удаўцу́ |
удаўца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удаве́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удаве́ю |
удаве́ем |
2-я ас. |
удаве́еш |
удаве́еце |
3-я ас. |
удаве́е |
удаве́юць |
Прошлы час |
м. |
удаве́ў |
удаве́лі |
ж. |
удаве́ла |
н. |
удаве́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
удаве́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удаві́ны
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
удаві́ны |
удаві́ная |
удаві́нае |
удаві́ныя |
Р. |
удаві́нага |
удаві́най удаві́нае |
удаві́нага |
удаві́ных |
Д. |
удаві́наму |
удаві́най |
удаві́наму |
удаві́ным |
В. |
удаві́ны (неадуш.) удаві́нага (адуш.) |
удаві́ную |
удаві́нае |
удаві́ныя (неадуш.) удаві́ных (адуш.) |
Т. |
удаві́ным |
удаві́най удаві́наю |
удаві́ным |
удаві́нымі |
М. |
удаві́ным |
удаві́най |
удаві́ным |
удаві́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удаві́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
удаві́ны |
удаві́ная |
удаві́нае |
удаві́ныя |
Р. |
удаві́нага |
удаві́най удаві́нае |
удаві́нага |
удаві́ных |
Д. |
удаві́наму |
удаві́най |
удаві́наму |
удаві́ным |
В. |
удаві́ны (неадуш.) удаві́нага (адуш.) |
удаві́ную |
удаві́нае |
удаві́ныя (неадуш.) удаві́ных (адуш.) |
Т. |
удаві́ным |
удаві́най удаві́наю |
удаві́ным |
удаві́нымі |
М. |
удаві́ным |
удаві́най |
удаві́ным |
удаві́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.