удаве́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. удаве́ц удаўцы́
Р. удаўца́ удаўцо́ў
Д. удаўцу́ удаўца́м
В. удаўца́ удаўцо́ў
Т. удаўцо́м удаўца́мі
М. удаўцу́ удаўца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)