удаве́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. удаве́ю удаве́ем
2-я ас. удаве́еш удаве́еце
3-я ас. удаве́е удаве́юць
Прошлы час
м. удаве́ў удаве́лі
ж. удаве́ла
н. удаве́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час удаве́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)