удава́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| удава́ннік | удава́ннікі | |
| удава́нніка | удава́ннікаў | |
| удава́нніку | удава́ннікам | |
| удава́нніка | удава́ннікаў | |
| удава́ннікам | удава́ннікамі | |
| удава́нніку | удава́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)