Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

дысацыіраваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дысацыіраваны	дысацыіраваная	дысацыіраванае	дысацыіраваныя
Р.	дысацыіраванага	дысацыіраванай дысацыіраванае	дысацыіраванага	дысацыіраваных
Д.	дысацыіраванаму	дысацыіраванай	дысацыіраванаму	дысацыіраваным
В.	дысацыіраваны дысацыіраванага	дысацыіраваную	дысацыіраванае	дысацыіраваныя
Т.	дысацыіраваным	дысацыіраванай дысацыіраванаю	дысацыіраваным	дысацыіраванымі
М.	дысацыіраваным	дысацыіраванай	дысацыіраваным	дысацыіраваных

дысацыіраваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дысацыіраваны	дысацыіраваная	дысацыіраванае	дысацыіраваныя
Р.	дысацыіраванага	дысацыіраванай дысацыіраванае	дысацыіраванага	дысацыіраваных
Д.	дысацыіраванаму	дысацыіраванай	дысацыіраванаму	дысацыіраваным
В.	дысацыіраваны дысацыіраванага	дысацыіраваную	дысацыіраванае	дысацыіраваныя
Т.	дысацыіраваным	дысацыіраванай дысацыіраванаю	дысацыіраваным	дысацыіраванымі
М.	дысацыіраваным	дысацыіраванай	дысацыіраваным	дысацыіраваных

Кароткая форма: дысацыіравана.

дысацыіраваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дысацыіраваны	дысацыіраваная	дысацыіраванае	дысацыіраваныя
Р.	дысацыіраванага	дысацыіраванай дысацыіраванае	дысацыіраванага	дысацыіраваных
Д.	дысацыіраванаму	дысацыіраванай	дысацыіраванаму	дысацыіраваным
В.	дысацыіраваны дысацыіраванага	дысацыіраваную	дысацыіраванае	дысацыіраваныя
Т.	дысацыіраваным	дысацыіраванай дысацыіраванаю	дысацыіраваным	дысацыіраванымі
М.	дысацыіраваным	дысацыіраванай	дысацыіраваным	дысацыіраваных

Кароткая форма: дысацыіравана.

дысацыява́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дысацыява́ны	дысацыява́ная	дысацыява́нае	дысацыява́ныя
Р.	дысацыява́нага	дысацыява́най дысацыява́нае	дысацыява́нага	дысацыява́ных
Д.	дысацыява́наму	дысацыява́най	дысацыява́наму	дысацыява́ным
В.	дысацыява́ны (неадуш.) дысацыява́нага (адуш.)	дысацыява́ную	дысацыява́нае	дысацыява́ныя (неадуш.) дысацыява́ных (адуш.)
Т.	дысацыява́ным	дысацыява́най дысацыява́наю	дысацыява́ным	дысацыява́нымі
М.	дысацыява́ным	дысацыява́най	дысацыява́ным	дысацыява́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дысацыява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дысацыява́ны	дысацыява́ная	дысацыява́нае	дысацыява́ныя
Р.	дысацыява́нага	дысацыява́най дысацыява́нае	дысацыява́нага	дысацыява́ных
Д.	дысацыява́наму	дысацыява́най	дысацыява́наму	дысацыява́ным
В.	дысацыява́ны (неадуш.) дысацыява́нага (адуш.)	дысацыява́ную	дысацыява́нае	дысацыява́ныя (неадуш.) дысацыява́ных (адуш.)
Т.	дысацыява́ным	дысацыява́най дысацыява́наю	дысацыява́ным	дысацыява́нымі
М.	дысацыява́ным	дысацыява́най	дысацыява́ным	дысацыява́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дысацыява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дысацыява́ны	дысацыява́ная	дысацыява́нае	дысацыява́ныя
Р.	дысацыява́нага	дысацыява́най дысацыява́нае	дысацыява́нага	дысацыява́ных
Д.	дысацыява́наму	дысацыява́най	дысацыява́наму	дысацыява́ным
В.	дысацыява́ны (неадуш.) дысацыява́нага (адуш.)	дысацыява́ную	дысацыява́нае	дысацыява́ныя (неадуш.) дысацыява́ных (адуш.)
Т.	дысацыява́ным	дысацыява́най дысацыява́наю	дысацыява́ным	дысацыява́нымі
М.	дысацыява́ным	дысацыява́най	дысацыява́ным	дысацыява́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дысацыява́ць

‘растварыць (раствараць), распусціць (распускаць) што-небудзь; растварыцца (растварацца), распусціцца (распускацца)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	дысацыю́ю	дысацыю́ем
2-я ас.	дысацыю́еш	дысацыю́еце
3-я ас.	дысацыю́е	дысацыю́юць
Прошлы час
м.	дысацыява́ў	дысацыява́лі
ж.	дысацыява́ла
н.	дысацыява́ла
Загадны лад
2-я ас.	дысацыю́й	дысацыю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	дысацыю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

дысацыява́ць

‘растварыць (раствараць), распусціць (распускаць) што-небудзь; растварыцца (растварацца), распусціцца (распускацца)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	дысацыю́ю	дысацыю́ем
2-я ас.	дысацыю́еш	дысацыю́еце
3-я ас.	дысацыю́е	дысацыю́юць
Прошлы час
м.	дысацыява́ў	дысацыява́лі
ж.	дысацыява́ла
н.	дысацыява́ла
Загадны лад
2-я ас.	дысацыю́й	дысацыю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	дысацыява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дысацыяцы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дысацыяцы́йны	дысацыяцы́йная	дысацыяцы́йнае	дысацыяцы́йныя
Р.	дысацыяцы́йнага	дысацыяцы́йнай дысацыяцы́йнае	дысацыяцы́йнага	дысацыяцы́йных
Д.	дысацыяцы́йнаму	дысацыяцы́йнай	дысацыяцы́йнаму	дысацыяцы́йным
В.	дысацыяцы́йны (неадуш.) дысацыяцы́йнага (адуш.)	дысацыяцы́йную	дысацыяцы́йнае	дысацыяцы́йныя (неадуш.) дысацыяцы́йных (адуш.)
Т.	дысацыяцы́йным	дысацыяцы́йнай дысацыяцы́йнаю	дысацыяцы́йным	дысацыяцы́йнымі
М.	дысацыяцы́йным	дысацыяцы́йнай	дысацыяцы́йным	дысацыяцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

дысацыя́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	дысацыя́цыя
Р.	дысацыя́цыі
Д.	дысацыя́цыі
В.	дысацыя́цыю
Т.	дысацыя́цыяй дысацыя́цыяю
М.	дысацыя́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)