дысацыява́ць
‘растварыць (раствараць), распусціць (распускаць) што-небудзь; растварыцца (растварацца), распусціцца (распускацца)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| дысацыю́ю | дысацыю́ем | |
| дысацыю́еш | дысацыю́еце | |
| дысацыю́е | дысацыю́юць | |
| Прошлы час | ||
| дысацыява́ў | дысацыява́лі | |
| дысацыява́ла | ||
| дысацыява́ла | ||
| Загадны лад | ||
| дысацыю́й | дысацыю́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дысацыява́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)