дысацыява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дысацыява́ны дысацыява́ная дысацыява́нае дысацыява́ныя
Р. дысацыява́нага дысацыява́най
дысацыява́нае
дысацыява́нага дысацыява́ных
Д. дысацыява́наму дысацыява́най дысацыява́наму дысацыява́ным
В. дысацыява́ны (неадуш.)
дысацыява́нага (адуш.)
дысацыява́ную дысацыява́нае дысацыява́ныя (неадуш.)
дысацыява́ных (адуш.)
Т. дысацыява́ным дысацыява́най
дысацыява́наю
дысацыява́ным дысацыява́нымі
М. дысацыява́ным дысацыява́най дысацыява́ным дысацыява́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)