Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцшэя-

дыазаты́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыазаты́пны дыазаты́пная дыазаты́пнае дыазаты́пныя
Р. дыазаты́пнага дыазаты́пнай
дыазаты́пнае		 дыазаты́пнага дыазаты́пных
Д. дыазаты́пнаму дыазаты́пнай дыазаты́пнаму дыазаты́пным
В. дыазаты́пны (неадуш.)
дыазаты́пнага (адуш.)		 дыазаты́пную дыазаты́пнае дыазаты́пныя (неадуш.)
дыазаты́пных (адуш.)
Т. дыазаты́пным дыазаты́пнай
дыазаты́пнаю		 дыазаты́пным дыазаты́пнымі
М. дыазаты́пным дыазаты́пнай дыазаты́пным дыазаты́пных

Крыніцы: piskunou2012.

дыазафарбава́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыазафарбава́льнік дыазафарбава́льнікі
Р. дыазафарбава́льніку дыазафарбава́льнікаў
Д. дыазафарбава́льніку дыазафарбава́льнікам
В. дыазафарбава́льнік дыазафарбава́льнікі
Т. дыазафарбава́льнікам дыазафарбава́льнікамі
М. дыазафарбава́льніку дыазафарбава́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

дыазепа́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыазепа́м дыазепа́мы
Р. дыазепа́му дыазепа́маў
Д. дыазепа́му дыазепа́мам
В. дыазепа́м дыазепа́мы
Т. дыазепа́мам дыазепа́мамі
М. дыазепа́ме дыазепа́мах

Крыніцы: piskunou2012.

дыака́рб

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыака́рб
Р. дыака́рбу
Д. дыака́рбу
В. дыака́рб
Т. дыака́рбам
М. дыака́рбе

Крыніцы: piskunou2012.

дыакса́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыакса́н дыакса́ны
Р. дыакса́ну дыакса́наў
Д. дыакса́ну дыакса́нам
В. дыакса́н дыакса́ны
Т. дыакса́нам дыакса́намі
М. дыакса́не дыакса́нах

Крыніцы: piskunou2012.

дыаксі́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыаксі́д дыаксі́ды
Р. дыаксі́ду дыаксі́даў
Д. дыаксі́ду дыаксі́дам
В. дыаксі́д дыаксі́ды
Т. дыаксі́дам дыаксі́дамі
М. дыаксі́дзе дыаксі́дах

Крыніцы: piskunou2012.

дыаксі́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыаксі́дны дыаксі́дная дыаксі́днае дыаксі́дныя
Р. дыаксі́днага дыаксі́днай
дыаксі́днае		 дыаксі́днага дыаксі́дных
Д. дыаксі́днаму дыаксі́днай дыаксі́днаму дыаксі́дным
В. дыаксі́дны (неадуш.)
дыаксі́днага (адуш.)		 дыаксі́дную дыаксі́днае дыаксі́дныя (неадуш.)
дыаксі́дных (адуш.)
Т. дыаксі́дным дыаксі́днай
дыаксі́днаю		 дыаксі́дным дыаксі́днымі
М. дыаксі́дным дыаксі́днай дыаксі́дным дыаксі́дных

Крыніцы: piskunou2012.

дыаксі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыаксі́н дыаксі́ны
Р. дыаксі́ну дыаксі́наў
Д. дыаксі́ну дыаксі́нам
В. дыаксі́н дыаксі́ны
Т. дыаксі́нам дыаксі́намі
М. дыаксі́не дыаксі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

дыактыламі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыактыламі́н
Р. дыактыламі́ну
Д. дыактыламі́ну
В. дыактыламі́н
Т. дыактыламі́нам
М. дыактыламі́не

Крыніцы: piskunou2012.

дыактылфтала́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыактылфтала́т дыактылфтала́ты
Р. дыактылфтала́ту дыактылфтала́таў
Д. дыактылфтала́ту дыактылфтала́там
В. дыактылфтала́т дыактылфтала́ты
Т. дыактылфтала́там дыактылфтала́тамі
М. дыактылфтала́це дыактылфтала́тах

Крыніцы: piskunou2012.