Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в ж з л м н о р у х ы э ’

а б в г д ж й к л м н о п р с т у ў х ц ч ш э я

дуэ́цік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дуэ́цік	дуэ́цікі
Р.	дуэ́ціка	дуэ́цікаў
Д.	дуэ́ціку	дуэ́цікам
В.	дуэ́цік	дуэ́цікі
Т.	дуэ́цікам	дуэ́цікамі
М.	дуэ́ціку	дуэ́ціках

Крыніцы: piskunou2012.