Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ду́дачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ду́дачка ду́дачкі
Р. ду́дачкі ду́дачак
Д. ду́дачцы ду́дачкам
В. ду́дачку ду́дачкі
Т. ду́дачкай
ду́дачкаю
ду́дачкамі
М. ду́дачцы ду́дачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ду́дачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ду́дачны ду́дачная ду́дачнае ду́дачныя
Р. ду́дачнага ду́дачнай
ду́дачнае
ду́дачнага ду́дачных
Д. ду́дачнаму ду́дачнай ду́дачнаму ду́дачным
В. ду́дачны (неадуш.)
ду́дачнага (адуш.)
ду́дачную ду́дачнае ду́дачныя (неадуш.)
ду́дачных (адуш.)
Т. ду́дачным ду́дачнай
ду́дачнаю
ду́дачным ду́дачнымі
М. ду́дачным ду́дачнай ду́дачным ду́дачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

дуддзё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дуддзё́
Р. дуддзя́
Д. дуддзю́
В. дуддзё́
Т. дуддзём
М. дуддзі́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

дудзе́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дудзе́лка дудзе́лкі
Р. дудзе́лкі дудзе́лак
Д. дудзе́лцы дудзе́лкам
В. дудзе́лку дудзе́лкі
Т. дудзе́лкай
дудзе́лкаю
дудзе́лкамі
М. дудзе́лцы дудзе́лках

Крыніцы: piskunou2012.

дудзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дудзе́нне
Р. дудзе́ння
Д. дудзе́нню
В. дудзе́нне
Т. дудзе́ннем
М. дудзе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дудзе́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дуджу́ дудзі́м
2-я ас. дудзі́ш дудзіце́
3-я ас. дудзі́ць дудзя́ць
Прошлы час
м. дудзе́ў дудзе́лі
ж. дудзе́ла
н. дудзе́ла
Загадны лад
2-я ас. дудзі́ дудзі́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дудзі́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дудзі́нка
Р. Дудзі́нкі
Д. Дудзі́нцы
В. Дудзі́нку
Т. Дудзі́нкай
Дудзі́нкаю
М. Дудзі́нцы

ду́дзіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ду́дзіцкі ду́дзіцкая ду́дзіцкае ду́дзіцкія
Р. ду́дзіцкага ду́дзіцкай
ду́дзіцкае
ду́дзіцкага ду́дзіцкіх
Д. ду́дзіцкаму ду́дзіцкай ду́дзіцкаму ду́дзіцкім
В. ду́дзіцкі (неадуш.)
ду́дзіцкага (адуш.)
ду́дзіцкую ду́дзіцкае ду́дзіцкія (неадуш.)
ду́дзіцкіх (адуш.)
Т. ду́дзіцкім ду́дзіцкай
ду́дзіцкаю
ду́дзіцкім ду́дзіцкімі
М. ду́дзіцкім ду́дзіцкай ду́дзіцкім ду́дзіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ду́дзічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ду́дзічы
Р. Ду́дзіч
Ду́дзічаў
Д. Ду́дзічам
В. Ду́дзічы
Т. Ду́дзічамі
М. Ду́дзічах

Ду́дзішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ду́дзішкі
Р. Ду́дзішак
Ду́дзішкаў
Д. Ду́дзішкам
В. Ду́дзішкі
Т. Ду́дзішкамі
М. Ду́дзішках