дугаўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дугаўтварэ́нне |
дугаўтварэ́нні |
Р. |
дугаўтварэ́ння |
дугаўтварэ́нняў |
Д. |
дугаўтварэ́нню |
дугаўтварэ́нням |
В. |
дугаўтварэ́нне |
дугаўтварэ́нні |
Т. |
дугаўтварэ́ннем |
дугаўтварэ́ннямі |
М. |
дугаўтварэ́нні |
дугаўтварэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
ду́гаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ду́гаю |
ду́гаем |
2-я ас. |
ду́гаеш |
ду́гаеце |
3-я ас. |
ду́гае |
ду́гаюць |
Прошлы час |
м. |
ду́гаў |
ду́галі |
ж. |
ду́гала |
н. |
ду́гала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ду́гай |
ду́гайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ду́гаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дуго́й
прыслоўе, утворана ад назоўніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дуго́й |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.