Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

верабе́йнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. верабе́йнік
Р. верабе́йніку
Д. верабе́йніку
В. верабе́йнік
Т. верабе́йнікам
М. верабе́йніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

верабе́йчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. верабе́йчык верабе́йчыкі
Р. верабе́йчыка верабе́йчыкаў
Д. верабе́йчыку верабе́йчыкам
В. верабе́йчыка верабе́йчыкаў
Т. верабе́йчыкам верабе́йчыкамі
М. верабе́йчыку верабе́йчыках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Вераб’ё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вераб’ё́ва
Р. Вераб’ё́ва
Д. Вераб’ё́ву
В. Вераб’ё́ва
Т. Вераб’ё́вам
М. Вераб’ё́ве

Вераб’ё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вераб’ё́ўка
Р. Вераб’ё́ўкі
Д. Вераб’ё́ўцы
В. Вераб’ё́ўку
Т. Вераб’ё́ўкай
Вераб’ё́ўкаю
М. Вераб’ё́ўцы

Вераб’і́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вераб’і́
Р. Вераб’ё́ў
Д. Вераб’я́м
В. Вераб’і́
Т. Вераб’я́мі
М. Вераб’я́х

верабі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. верабі́на верабі́ны
Р. верабі́ны верабі́н
Д. верабі́не верабі́нам
В. верабі́ну верабі́ны
Т. верабі́най
верабі́наю		 верабі́намі
М. верабі́не верабі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вераб’інападо́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вераб’інападо́бны вераб’інападо́бная вераб’інападо́бнае вераб’інападо́бныя
Р. вераб’інападо́бнага вераб’інападо́бнай
вераб’інападо́бнае		 вераб’інападо́бнага вераб’інападо́бных
Д. вераб’інападо́бнаму вераб’інападо́бнай вераб’інападо́бнаму вераб’інападо́бным
В. вераб’інападо́бны (неадуш.)
вераб’інападо́бнага (адуш.)		 вераб’інападо́бную вераб’інападо́бнае вераб’інападо́бныя (неадуш.)
вераб’інападо́бных (адуш.)
Т. вераб’інападо́бным вераб’інападо́бнай
вераб’інападо́бнаю		 вераб’інападо́бным вераб’інападо́бнымі
М. вераб’інападо́бным вераб’інападо́бнай вераб’інападо́бным вераб’інападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

вераб’і́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вераб’і́ны вераб’і́ная вераб’і́нае вераб’і́ныя
Р. вераб’і́нага вераб’і́най
вераб’і́нае		 вераб’і́нага вераб’і́ных
Д. вераб’і́наму вераб’і́най вераб’і́наму вераб’і́ным
В. вераб’і́ны (неадуш.)
вераб’і́нага (адуш.)		 вераб’і́ную вераб’і́нае вераб’і́ныя (неадуш.)
вераб’і́ных (адуш.)
Т. вераб’і́ным вераб’і́най
вераб’і́наю		 вераб’і́ным вераб’і́нымі
М. вераб’і́ным вераб’і́най вераб’і́ным вераб’і́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вераб’і́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вераб’і́ны вераб’і́ная вераб’і́нае вераб’і́ныя
Р. вераб’і́нага вераб’і́най
вераб’і́нае		 вераб’і́нага вераб’і́ных
Д. вераб’і́наму вераб’і́най вераб’і́наму вераб’і́ным
В. вераб’і́ны (неадуш.)
вераб’і́нага (адуш.)		 вераб’і́ную вераб’і́нае вераб’і́ныя (неадуш.)
вераб’і́ных (адуш.)
Т. вераб’і́ным вераб’і́най
вераб’і́наю		 вераб’і́ным вераб’і́нымі
М. вераб’і́ным вераб’і́най вераб’і́ным вераб’і́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вераб’і́ныя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. вераб’і́ныя
Р. вераб’і́ных
Д. вераб’і́ным
В. вераб’і́ных
Т. вераб’і́нымі
М. вераб’і́ных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.