верабе́йнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. верабе́йнік
Р. верабе́йніку
Д. верабе́йніку
В. верабе́йнік
Т. верабе́йнікам
М. верабе́йніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)