верабе́йчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| верабе́йчык | верабе́йчыкі | |
| верабе́йчыка | верабе́йчыкаў | |
| верабе́йчыку | верабе́йчыкам | |
| верабе́йчыка | верабе́йчыкаў | |
| верабе́йчыкам | верабе́йчыкамі | |
| верабе́йчыку | верабе́йчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)