Вераб’ё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вераб’ё́ва
Р. Вераб’ё́ва
Д. Вераб’ё́ву
В. Вераб’ё́ва
Т. Вераб’ё́вам
М. Вераб’ё́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)