Вераб’ё́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Вераб’ё́ва | |
Вераб’ё́ва | |
Вераб’ё́ву | |
Вераб’ё́ва | |
Вераб’ё́вам | |
Вераб’ё́ве |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Вераб’ё́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Вераб’ё́ва | |
Вераб’ё́ва | |
Вераб’ё́ву | |
Вераб’ё́ва | |
Вераб’ё́вам | |
Вераб’ё́ве |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)