вераб’і́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вераб’і́ны вераб’і́ная вераб’і́нае вераб’і́ныя
Р. вераб’і́нага вераб’і́най
вераб’і́нае		 вераб’і́нага вераб’і́ных
Д. вераб’і́наму вераб’і́най вераб’і́наму вераб’і́ным
В. вераб’і́ны (неадуш.)
вераб’і́нага (адуш.)		 вераб’і́ную вераб’і́нае вераб’і́ныя (неадуш.)
вераб’і́ных (адуш.)
Т. вераб’і́ным вераб’і́най
вераб’і́наю		 вераб’і́ным вераб’і́нымі
М. вераб’і́ным вераб’і́най вераб’і́ным вераб’і́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)