Вераб’ё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вераб’ё́ўка
Р. Вераб’ё́ўкі
Д. Вераб’ё́ўцы
В. Вераб’ё́ўку
Т. Вераб’ё́ўкай
Вераб’ё́ўкаю
М. Вераб’ё́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)