вераб’і́ныя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| вераб’і́ныя | |
| вераб’і́ных | |
| вераб’і́ным | |
| вераб’і́ных | |
| вераб’і́нымі | |
| вераб’і́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)