асігнацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асігнацы́йны |
асігнацы́йная |
асігнацы́йнае |
асігнацы́йныя |
Р. |
асігнацы́йнага |
асігнацы́йнай асігнацы́йнае |
асігнацы́йнага |
асігнацы́йных |
Д. |
асігнацы́йнаму |
асігнацы́йнай |
асігнацы́йнаму |
асігнацы́йным |
В. |
асігнацы́йны (неадуш.) асігнацы́йнага (адуш.) |
асігнацы́йную |
асігнацы́йнае |
асігнацы́йныя (неадуш.) асігнацы́йных (адуш.) |
Т. |
асігнацы́йным |
асігнацы́йнай асігнацы́йнаю |
асігнацы́йным |
асігнацы́йнымі |
М. |
асігнацы́йным |
асігнацы́йнай |
асігнацы́йным |
асігнацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
асігна́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
асігна́цыя |
асігна́цыі |
Р. |
асігна́цыі |
асігна́цый |
Д. |
асігна́цыі |
асігна́цыям |
В. |
асігна́цыю |
асігна́цыі |
Т. |
асігна́цыяй асігна́цыяю |
асігна́цыямі |
М. |
асігна́цыі |
асігна́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асігно́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асігно́ваны |
асігно́ваная |
асігно́ванае |
асігно́ваныя |
Р. |
асігно́ванага |
асігно́ванай асігно́ванае |
асігно́ванага |
асігно́ваных |
Д. |
асігно́ванаму |
асігно́ванай |
асігно́ванаму |
асігно́ваным |
В. |
асігно́ваны асігно́ванага |
асігно́ваную |
асігно́ванае |
асігно́ваныя асігно́ваных |
Т. |
асігно́ваным |
асігно́ванай асігно́ванаю |
асігно́ваным |
асігно́ванымі |
М. |
асігно́ваным |
асігно́ванай |
асігно́ваным |
асігно́ваных |
Кароткая форма: асігно́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012.
асігно́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
асігно́ўваецца |
асігно́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
асігно́ўваўся |
асігно́ўваліся |
ж. |
асігно́ўвалася |
н. |
асігно́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асігно́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асігно́ўваю |
асігно́ўваем |
2-я ас. |
асігно́ўваеш |
асігно́ўваеце |
3-я ас. |
асігно́ўвае |
асігно́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
асігно́ўваў |
асігно́ўвалі |
ж. |
асігно́ўвала |
н. |
асігно́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
асігно́ўвай |
асігно́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
асігно́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асігно́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
асігно́ўка |
асігно́ўкі |
Р. |
асігно́ўкі |
асігно́вак |
Д. |
асігно́ўцы |
асігно́ўкам |
В. |
асігно́ўку |
асігно́ўкі |
Т. |
асігно́ўкай асігно́ўкаю |
асігно́ўкамі |
М. |
асігно́ўцы |
асігно́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асігну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асігну́ |
асігнё́м |
2-я ас. |
асігне́ш |
асігняце́ |
3-я ас. |
асігне́ |
асігну́ць |
Прошлы час |
м. |
асігну́ў |
асігну́лі |
ж. |
асігну́ла |
н. |
асігну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
асігні́ |
асігні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
асігну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
асідо́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
асідо́л |
Р. |
асідо́лу |
Д. |
асідо́лу |
В. |
асідо́л |
Т. |
асідо́лам |
М. |
асідо́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
асі́лак
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
асі́лак |
асі́лкі |
Р. |
асі́лка |
асі́лкаў |
Д. |
асі́лку |
асі́лкам |
В. |
асі́лка |
асі́лкаў |
Т. |
асі́лкам |
асі́лкамі |
М. |
асі́лку |
асі́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.