Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

асігнацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асігнацы́йны асігнацы́йная асігнацы́йнае асігнацы́йныя
Р. асігнацы́йнага асігнацы́йнай
асігнацы́йнае
асігнацы́йнага асігнацы́йных
Д. асігнацы́йнаму асігнацы́йнай асігнацы́йнаму асігнацы́йным
В. асігнацы́йны (неадуш.)
асігнацы́йнага (адуш.)
асігнацы́йную асігнацы́йнае асігнацы́йныя (неадуш.)
асігнацы́йных (адуш.)
Т. асігнацы́йным асігнацы́йнай
асігнацы́йнаю
асігнацы́йным асігнацы́йнымі
М. асігнацы́йным асігнацы́йнай асігнацы́йным асігнацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

асігна́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асігна́цыя асігна́цыі
Р. асігна́цыі асігна́цый
Д. асігна́цыі асігна́цыям
В. асігна́цыю асігна́цыі
Т. асігна́цыяй
асігна́цыяю
асігна́цыямі
М. асігна́цыі асігна́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асігно́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асігно́ваны асігно́ваная асігно́ванае асігно́ваныя
Р. асігно́ванага асігно́ванай
асігно́ванае
асігно́ванага асігно́ваных
Д. асігно́ванаму асігно́ванай асігно́ванаму асігно́ваным
В. асігно́ваны
асігно́ванага
асігно́ваную асігно́ванае асігно́ваныя
Т. асігно́ваным асігно́ванай
асігно́ванаю
асігно́ваным асігно́ванымі
М. асігно́ваным асігно́ванай асігно́ваным асігно́ваных

Крыніцы: krapivabr2012.

асігно́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асігно́ваны асігно́ваная асігно́ванае асігно́ваныя
Р. асігно́ванага асігно́ванай
асігно́ванае
асігно́ванага асігно́ваных
Д. асігно́ванаму асігно́ванай асігно́ванаму асігно́ваным
В. асігно́ваны
асігно́ванага
асігно́ваную асігно́ванае асігно́ваныя
асігно́ваных
Т. асігно́ваным асігно́ванай
асігно́ванаю
асігно́ваным асігно́ванымі
М. асігно́ваным асігно́ванай асігно́ваным асігно́ваных

Кароткая форма: асігно́вана.

Крыніцы: krapivabr2012.

асігно́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. асігно́ўваецца асігно́ўваюцца
Прошлы час
м. асігно́ўваўся асігно́ўваліся
ж. асігно́ўвалася
н. асігно́ўвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асігно́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асігно́ўваю асігно́ўваем
2-я ас. асігно́ўваеш асігно́ўваеце
3-я ас. асігно́ўвае асігно́ўваюць
Прошлы час
м. асігно́ўваў асігно́ўвалі
ж. асігно́ўвала
н. асігно́ўвала
Загадны лад
2-я ас. асігно́ўвай асігно́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асігно́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асігно́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асігно́ўка асігно́ўкі
Р. асігно́ўкі асігно́вак
Д. асігно́ўцы асігно́ўкам
В. асігно́ўку асігно́ўкі
Т. асігно́ўкай
асігно́ўкаю
асігно́ўкамі
М. асігно́ўцы асігно́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асігну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асігну́ асігнё́м
2-я ас. асігне́ш асігняце́
3-я ас. асігне́ асігну́ць
Прошлы час
м. асігну́ў асігну́лі
ж. асігну́ла
н. асігну́ла
Загадны лад
2-я ас. асігні́ асігні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асігну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

асідо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. асідо́л
Р. асідо́лу
Д. асідо́лу
В. асідо́л
Т. асідо́лам
М. асідо́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

асі́лак

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асі́лак асі́лкі
Р. асі́лка асі́лкаў
Д. асі́лку асі́лкам
В. асі́лка асі́лкаў
Т. асі́лкам асі́лкамі
М. асі́лку асі́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.