асігно́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| асігно́ўка | асігно́ўкі | |
| асігно́ўкі | асігно́вак | |
| асігно́ўцы | асігно́ўкам | |
| асігно́ўку | асігно́ўкі | |
| асігно́ўкай асігно́ўкаю |
асігно́ўкамі | |
| асігно́ўцы | асігно́ўках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)