асігна́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
асігна́цыя | асігна́цыі | |
асігна́цыі | асігна́цый | |
асігна́цыі | асігна́цыям | |
асігна́цыю | асігна́цыі | |
асігна́цыяй асігна́цыяю |
асігна́цыямі | |
асігна́цыі | асігна́цыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)