Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфцыьэя

асуа́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асуа́нскі асуа́нская асуа́нскае асуа́нскія
Р. асуа́нскага асуа́нскай
асуа́нскае		 асуа́нскага асуа́нскіх
Д. асуа́нскаму асуа́нскай асуа́нскаму асуа́нскім
В. асуа́нскі (неадуш.)
асуа́нскага (адуш.)		 асуа́нскую асуа́нскае асуа́нскія (неадуш.)
асуа́нскіх (адуш.)
Т. асуа́нскім асуа́нскай
асуа́нскаю		 асуа́нскім асуа́нскімі
М. асуа́нскім асуа́нскай асуа́нскім асуа́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

асу́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асу́да асу́ды
Р. асу́ды асу́д
Д. асу́дзе асу́дам
В. асу́ду асу́ды
Т. асу́дай
асу́даю		 асу́дамі
М. асу́дзе асу́дах

Крыніцы: piskunou2012.

асуджа́емы

дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асуджа́емы асуджа́емая асуджа́емае асуджа́емыя
Р. асуджа́емага асуджа́емай
асуджа́емае		 асуджа́емага асуджа́емых
Д. асуджа́емаму асуджа́емай асуджа́емаму асуджа́емым
В. асуджа́емы
асуджа́емага		 асуджа́емую асуджа́емае асуджа́емыя
Т. асуджа́емым асуджа́емай
асуджа́емаю		 асуджа́емым асуджа́емымі
М. асуджа́емым асуджа́емай асуджа́емым асуджа́емых

асуджа́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
асуджа́льна - -

Крыніцы: piskunou2012.

асуджа́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. асуджа́льнасць
Р. асуджа́льнасці
Д. асуджа́льнасці
В. асуджа́льнасць
Т. асуджа́льнасцю
М. асуджа́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

асуджа́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асуджа́льнік асуджа́льнікі
Р. асуджа́льніка асуджа́льнікаў
Д. асуджа́льніку асуджа́льнікам
В. асуджа́льніка асуджа́льнікаў
Т. асуджа́льнікам асуджа́льнікамі
М. асуджа́льніку асуджа́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

асуджа́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асуджа́льніца асуджа́льніцы
Р. асуджа́льніцы асуджа́льніц
Д. асуджа́льніцы асуджа́льніцам
В. асуджа́льніцу асуджа́льніц
Т. асуджа́льніцай
асуджа́льніцаю		 асуджа́льніцамі
М. асуджа́льніцы асуджа́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.

асуджа́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асуджа́льны асуджа́льная асуджа́льнае асуджа́льныя
Р. асуджа́льнага асуджа́льнай
асуджа́льнае		 асуджа́льнага асуджа́льных
Д. асуджа́льнаму асуджа́льнай асуджа́льнаму асуджа́льным
В. асуджа́льны (неадуш.)
асуджа́льнага (адуш.)		 асуджа́льную асуджа́льнае асуджа́льныя (неадуш.)
асуджа́льных (адуш.)
Т. асуджа́льным асуджа́льнай
асуджа́льнаю		 асуджа́льным асуджа́льнымі
М. асуджа́льным асуджа́льнай асуджа́льным асуджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асу́джана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
асу́джана - -

асу́джанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. асу́джанасць
Р. асу́джанасці
Д. асу́джанасці
В. асу́джанасць
Т. асу́джанасцю
М. асу́джанасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.