асуджа́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| асуджа́льніца | асуджа́льніцы | |
| асуджа́льніцы | асуджа́льніц | |
| асуджа́льніцы | асуджа́льніцам | |
| асуджа́льніцу | асуджа́льніц | |
| асуджа́льніцай асуджа́льніцаю |
асуджа́льніцамі | |
| асуджа́льніцы | асуджа́льніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)