асігну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асігну́ асігнё́м
2-я ас. асігне́ш асігняце́
3-я ас. асігне́ асігну́ць
Прошлы час
м. асігну́ў асігну́лі
ж. асігну́ла
н. асігну́ла
Загадны лад
2-я ас. асігні́ асігні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асігну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)