Verbum

анлайнавы слоўнік

Дубро́ўнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Дубро́ўнік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Дубро́ўнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

дубро́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дубро́ўны	дубро́ўная	дубро́ўнае	дубро́ўныя
Р.	дубро́ўнага	дубро́ўнай дубро́ўнае	дубро́ўнага	дубро́ўных
Д.	дубро́ўнаму	дубро́ўнай	дубро́ўнаму	дубро́ўным
В.	дубро́ўны (неадуш.) дубро́ўнага (адуш.)	дубро́ўную	дубро́ўнае	дубро́ўныя (неадуш.) дубро́ўных (адуш.)
Т.	дубро́ўным	дубро́ўнай дубро́ўнаю	дубро́ўным	дубро́ўнымі
М.	дубро́ўным	дубро́ўнай	дубро́ўным	дубро́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Дубро́ўня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

дубро́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дубро́ўскі	дубро́ўская	дубро́ўскае	дубро́ўскія
Р.	дубро́ўскага	дубро́ўскай дубро́ўскае	дубро́ўскага	дубро́ўскіх
Д.	дубро́ўскаму	дубро́ўскай	дубро́ўскаму	дубро́ўскім
В.	дубро́ўскі (неадуш.) дубро́ўскага (адуш.)	дубро́ўскую	дубро́ўскае	дубро́ўскія (неадуш.) дубро́ўскіх (адуш.)
Т.	дубро́ўскім	дубро́ўскай дубро́ўскаю	дубро́ўскім	дубро́ўскімі
М.	дубро́ўскім	дубро́ўскай	дубро́ўскім	дубро́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дубро́ўскія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Дубро́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

дубцо́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Дубцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы