дамініка́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дамініка́нка |
дамініка́нкі |
Р. |
дамініка́нкі |
дамініка́нак |
Д. |
дамініка́нцы |
дамініка́нкам |
В. |
дамініка́нку |
дамініка́нак |
Т. |
дамініка́нкай дамініка́нкаю |
дамініка́нкамі |
М. |
дамініка́нцы |
дамініка́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дамініка́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дамініка́нскі |
дамініка́нская |
дамініка́нскае |
дамініка́нскія |
Р. |
дамініка́нскага |
дамініка́нскай дамініка́нскае |
дамініка́нскага |
дамініка́нскіх |
Д. |
дамініка́нскаму |
дамініка́нскай |
дамініка́нскаму |
дамініка́нскім |
В. |
дамініка́нскі (неадуш.) дамініка́нскага (адуш.) |
дамініка́нскую |
дамініка́нскае |
дамініка́нскія (неадуш.) дамініка́нскіх (адуш.) |
Т. |
дамініка́нскім |
дамініка́нскай дамініка́нскаю |
дамініка́нскім |
дамініка́нскімі |
М. |
дамініка́нскім |
дамініка́нскай |
дамініка́нскім |
дамініка́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
даміні́раваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
даміні́рую |
даміні́руем |
2-я ас. |
даміні́руеш |
даміні́руеце |
3-я ас. |
даміні́руе |
даміні́руюць |
Прошлы час |
м. |
даміні́раваў |
даміні́равалі |
ж. |
даміні́равала |
н. |
даміні́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
даміні́руй |
даміні́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
даміні́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007.
даміні́раваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
даміні́рую |
даміні́руем |
2-я ас. |
даміні́руеш |
даміні́руеце |
3-я ас. |
даміні́руе |
даміні́руюць |
Прошлы час |
м. |
даміні́раваў |
даміні́равалі |
ж. |
даміні́равала |
н. |
даміні́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
даміні́руй |
даміні́руйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
даміні́раваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007.
даміно́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
даміно́ |
даміно́ |
Р. |
даміно́ |
даміно́ |
Д. |
даміно́ |
даміно́ |
В. |
даміно́ |
даміно́ |
Т. |
даміно́ |
даміно́ |
М. |
даміно́ |
даміно́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
даміно́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
даміно́шнік |
даміно́шнікі |
Р. |
даміно́шніка |
даміно́шнікаў |
Д. |
даміно́шніку |
даміно́шнікам |
В. |
даміно́шніка |
даміно́шнікаў |
Т. |
даміно́шнікам |
даміно́шнікамі |
М. |
даміно́шніку |
даміно́шніках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
даміно́шніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
даміно́шніца |
даміно́шніцы |
Р. |
даміно́шніцы |
даміно́шніц |
Д. |
даміно́шніцы |
даміно́шніцам |
В. |
даміно́шніцу |
даміно́шніц |
Т. |
даміно́шніцай даміно́шніцаю |
даміно́шніцамі |
М. |
даміно́шніцы |
даміно́шніцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
даміно́шны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
даміно́шны |
даміно́шная |
даміно́шнае |
даміно́шныя |
Р. |
даміно́шнага |
даміно́шнай даміно́шнае |
даміно́шнага |
даміно́шных |
Д. |
даміно́шнаму |
даміно́шнай |
даміно́шнаму |
даміно́шным |
В. |
даміно́шны (неадуш.) даміно́шнага (адуш.) |
даміно́шную |
даміно́шнае |
даміно́шныя (неадуш.) даміно́шных (адуш.) |
Т. |
даміно́шным |
даміно́шнай даміно́шнаю |
даміно́шным |
даміно́шнымі |
М. |
даміно́шным |
даміно́шнай |
даміно́шным |
даміно́шных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
даміну́ючы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
даміну́ючы |
даміну́ючая |
даміну́ючае |
даміну́ючыя |
Р. |
даміну́ючага |
даміну́ючай даміну́ючае |
даміну́ючага |
даміну́ючых |
Д. |
даміну́ючаму |
даміну́ючай |
даміну́ючаму |
даміну́ючым |
В. |
даміну́ючы (неадуш.) |
даміну́ючую |
даміну́ючае |
даміну́ючыя (неадуш.) |
Т. |
даміну́ючым |
даміну́ючай даміну́ючаю |
даміну́ючым |
даміну́ючымі |
М. |
даміну́ючым |
даміну́ючай |
даміну́ючым |
даміну́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
даміну́ючы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
даміну́ючы |
даміну́ючая |
даміну́ючае |
даміну́ючыя |
Р. |
даміну́ючага |
даміну́ючай даміну́ючае |
даміну́ючага |
даміну́ючых |
Д. |
даміну́ючаму |
даміну́ючай |
даміну́ючаму |
даміну́ючым |
В. |
даміну́ючы (неадуш.) |
даміну́ючую |
даміну́ючае |
даміну́ючыя (неадуш.) |
Т. |
даміну́ючым |
даміну́ючай даміну́ючаю |
даміну́ючым |
даміну́ючымі |
М. |
даміну́ючым |
даміну́ючай |
даміну́ючым |
даміну́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.