Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дамініка́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дамініка́нка дамініка́нкі
Р. дамініка́нкі дамініка́нак
Д. дамініка́нцы дамініка́нкам
В. дамініка́нку дамініка́нак
Т. дамініка́нкай
дамініка́нкаю
дамініка́нкамі
М. дамініка́нцы дамініка́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дамініка́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дамініка́нскі дамініка́нская дамініка́нскае дамініка́нскія
Р. дамініка́нскага дамініка́нскай
дамініка́нскае
дамініка́нскага дамініка́нскіх
Д. дамініка́нскаму дамініка́нскай дамініка́нскаму дамініка́нскім
В. дамініка́нскі (неадуш.)
дамініка́нскага (адуш.)
дамініка́нскую дамініка́нскае дамініка́нскія (неадуш.)
дамініка́нскіх (адуш.)
Т. дамініка́нскім дамініка́нскай
дамініка́нскаю
дамініка́нскім дамініка́нскімі
М. дамініка́нскім дамініка́нскай дамініка́нскім дамініка́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даміні́раваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даміні́рую даміні́руем
2-я ас. даміні́руеш даміні́руеце
3-я ас. даміні́руе даміні́руюць
Прошлы час
м. даміні́раваў даміні́равалі
ж. даміні́равала
н. даміні́равала
Загадны лад
2-я ас. даміні́руй даміні́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даміні́руючы

Крыніцы: dzsl2007.

даміні́раваць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даміні́рую даміні́руем
2-я ас. даміні́руеш даміні́руеце
3-я ас. даміні́руе даміні́руюць
Прошлы час
м. даміні́раваў даміні́равалі
ж. даміні́равала
н. даміні́равала
Загадны лад
2-я ас. даміні́руй даміні́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час даміні́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007.

даміно́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. даміно́ даміно́
Р. даміно́ даміно́
Д. даміно́ даміно́
В. даміно́ даміно́
Т. даміно́ даміно́
М. даміно́ даміно́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

даміно́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даміно́шнік даміно́шнікі
Р. даміно́шніка даміно́шнікаў
Д. даміно́шніку даміно́шнікам
В. даміно́шніка даміно́шнікаў
Т. даміно́шнікам даміно́шнікамі
М. даміно́шніку даміно́шніках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

даміно́шніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даміно́шніца даміно́шніцы
Р. даміно́шніцы даміно́шніц
Д. даміно́шніцы даміно́шніцам
В. даміно́шніцу даміно́шніц
Т. даміно́шніцай
даміно́шніцаю
даміно́шніцамі
М. даміно́шніцы даміно́шніцах

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

даміно́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даміно́шны даміно́шная даміно́шнае даміно́шныя
Р. даміно́шнага даміно́шнай
даміно́шнае
даміно́шнага даміно́шных
Д. даміно́шнаму даміно́шнай даміно́шнаму даміно́шным
В. даміно́шны (неадуш.)
даміно́шнага (адуш.)
даміно́шную даміно́шнае даміно́шныя (неадуш.)
даміно́шных (адуш.)
Т. даміно́шным даміно́шнай
даміно́шнаю
даміно́шным даміно́шнымі
М. даміно́шным даміно́шнай даміно́шным даміно́шных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

даміну́ючы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даміну́ючы даміну́ючая даміну́ючае даміну́ючыя
Р. даміну́ючага даміну́ючай
даміну́ючае
даміну́ючага даміну́ючых
Д. даміну́ючаму даміну́ючай даміну́ючаму даміну́ючым
В. даміну́ючы (неадуш.) даміну́ючую даміну́ючае даміну́ючыя (неадуш.)
Т. даміну́ючым даміну́ючай
даміну́ючаю
даміну́ючым даміну́ючымі
М. даміну́ючым даміну́ючай даміну́ючым даміну́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

даміну́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даміну́ючы даміну́ючая даміну́ючае даміну́ючыя
Р. даміну́ючага даміну́ючай
даміну́ючае
даміну́ючага даміну́ючых
Д. даміну́ючаму даміну́ючай даміну́ючаму даміну́ючым
В. даміну́ючы (неадуш.) даміну́ючую даміну́ючае даміну́ючыя (неадуш.)
Т. даміну́ючым даміну́ючай
даміну́ючаю
даміну́ючым даміну́ючымі
М. даміну́ючым даміну́ючай даміну́ючым даміну́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.