даміно́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| даміно́шнік | даміно́шнікі | |
| даміно́шніка | даміно́шнікаў | |
| даміно́шніку | даміно́шнікам | |
| даміно́шніка | даміно́шнікаў | |
| даміно́шнікам | даміно́шнікамі | |
| даміно́шніку | даміно́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)