даміно́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даміно́шны даміно́шная даміно́шнае даміно́шныя
Р. даміно́шнага даміно́шнай
даміно́шнае
даміно́шнага даміно́шных
Д. даміно́шнаму даміно́шнай даміно́шнаму даміно́шным
В. даміно́шны (неадуш.)
даміно́шнага (адуш.)
даміно́шную даміно́шнае даміно́шныя (неадуш.)
даміно́шных (адуш.)
Т. даміно́шным даміно́шнай
даміно́шнаю
даміно́шным даміно́шнымі
М. даміно́шным даміно́шнай даміно́шным даміно́шных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)