Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
аеіорсую

эпі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпі́чны эпі́чная эпі́чнае эпі́чныя
Р. эпі́чнага эпі́чнай
эпі́чнае		 эпі́чнага эпі́чных
Д. эпі́чнаму эпі́чнай эпі́чнаму эпі́чным
В. эпі́чны (неадуш.)
эпі́чнага (адуш.)		 эпі́чную эпі́чнае эпі́чныя (неадуш.)
эпі́чных (адуш.)
Т. эпі́чным эпі́чнай
эпі́чнаю		 эпі́чным эпі́чнымі
М. эпі́чным эпі́чнай эпі́чным эпі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эпіэрытро́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эпіэрытро́за эпіэрытро́зы
Р. эпіэрытро́зы эпіэрытро́з
Д. эпіэрытро́зе эпіэрытро́зам
В. эпіэрытро́зу эпіэрытро́зы
Т. эпіэрытро́зай
эпіэрытро́заю		 эпіэрытро́замі
М. эпіэрытро́зе эпіэрытро́зах

Крыніцы: piskunou2012.

эпо́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпо́д эпо́ды
Р. эпо́да эпо́даў
Д. эпо́ду эпо́дам
В. эпо́д эпо́ды
Т. эпо́дам эпо́дамі
М. эпо́дзе эпо́дах

Крыніцы: piskunou2012.

эпоксіэфі́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпоксіэфі́рны эпоксіэфі́рная эпоксіэфі́рнае эпоксіэфі́рныя
Р. эпоксіэфі́рнага эпоксіэфі́рнай
эпоксіэфі́рнае		 эпоксіэфі́рнага эпоксіэфі́рных
Д. эпоксіэфі́рнаму эпоксіэфі́рнай эпоксіэфі́рнаму эпоксіэфі́рным
В. эпоксіэфі́рны (неадуш.)
эпоксіэфі́рнага (адуш.)		 эпоксіэфі́рную эпоксіэфі́рнае эпоксіэфі́рныя (неадуш.)
эпоксіэфі́рных (адуш.)
Т. эпоксіэфі́рным эпоксіэфі́рнай
эпоксіэфі́рнаю		 эпоксіэфі́рным эпоксіэфі́рнымі
М. эпоксіэфі́рным эпоксіэфі́рнай эпоксіэфі́рным эпоксіэфі́рных

Крыніцы: piskunou2012.

эпо́нж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эпо́нж
Р. эпо́нжу
Д. эпо́нжу
В. эпо́нж
Т. эпо́нжам
М. эпо́нжы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эпо́нжавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпо́нжавы эпо́нжавая эпо́нжавае эпо́нжавыя
Р. эпо́нжавага эпо́нжавай
эпо́нжавае		 эпо́нжавага эпо́нжавых
Д. эпо́нжаваму эпо́нжавай эпо́нжаваму эпо́нжавым
В. эпо́нжавы (неадуш.)
эпо́нжавага (адуш.)		 эпо́нжавую эпо́нжавае эпо́нжавыя (неадуш.)
эпо́нжавых (адуш.)
Т. эпо́нжавым эпо́нжавай
эпо́нжаваю		 эпо́нжавым эпо́нжавымі
М. эпо́нжавым эпо́нжавай эпо́нжавым эпо́нжавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

эпо́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эпо́ха эпо́хі
Р. эпо́хі эпо́х
Д. эпо́се эпо́хам
В. эпо́ху эпо́хі
Т. эпо́хай
эпо́хаю		 эпо́хамі
М. эпо́се эпо́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Эпро́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Эпро́н
Р. Эпро́на
Д. Эпро́ну
В. Эпро́н
Т. Эпро́нам
М. Эпро́не

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

эпро́навец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпро́навец эпро́наўцы
Р. эпро́наўца эпро́наўцаў
Д. эпро́наўцу эпро́наўцам
В. эпро́наўца эпро́наўцаў
Т. эпро́наўцам эпро́наўцамі
М. эпро́наўцу эпро́наўцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

эпсамі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпсамі́т эпсамі́ты
Р. эпсамі́ту эпсамі́таў
Д. эпсамі́ту эпсамі́там
В. эпсамі́т эпсамі́ты
Т. эпсамі́там эпсамі́тамі
М. эпсамі́це эпсамі́тах

Крыніцы: piskunou2012.